شواهد حضور پی‌سنگ پر‌کامبرین در منطقه گل‌گهر سیرجان (جنوب ایران)

گرانیتویید‌های میلونیتی گل‌گهر، جنوب‌خاور سیرجان، یکی از مناطق مهم برای بررسی پیشینه پی‌سنگ پهنه سنندج- سیرجان و بررسی روند دگرگونی و ماگماتیسم در طی فرورانش نئوتتیس است. مطالعات صحرایی نشان می‌دهد که این گرانیتویید‌ها در زیر سنگ‌های دگرگونی مانند متاپلیت، کالک‌شیست و آمفیبولیت‌ها قرار گرفته‌اند. در این پژوهش توده‌های نفوذی گرانیتوییدی منطقه بر اساس سنگ‌شناسی و ویژگی‌های ژئوشیمیایی در دو گروه طبقه‌بندی شده‌اند. گروه اول از نوع گارنت- بیوتیت گرانیتویید‌ و گروه دوم از نوع هاستینگزیت گرانیتویید‌ است. شواهدی از فابریک میلونیتی در هر دو گروه، به‌ویژه در گارنت- بیوتیت گرانیتوییدها‌ دیده می‌شود. هر دو توده از نوع متاآلومین بوده، از لحاظ ماهیت ماگمایی از نوع گرانیتوییدهای نوع I و کالک‌آلکالن پتاسیم بالا هستند. بر اساس سن‌سنجی اورانیم- سرب زیرکن، سن این توده‌های گرانیتوییدی 6/538 تا 7/580 میلیون سال پیش (پر‌کامبرین پسین – کامبرین پیشین) است. بر اساس نتایج به‌دست آمده از این مطالعه می‌توان گفت که با وجود تفاوت کانی‌شناسی و ژئوشیمیایی، این دو توده هم‌زمان در یک رویداد زمین‌ساختی و در طی فاز کوهزایی پان‌آفریکن تشکیل شده‌اند. تطابق نتایج سن‌سنجی به‌دست آمده با نتایج مطالعات انجام گرفته پیشین در بخش‌های مختلف پهنه سنندج- سیرجان می‌تواند بیانگر این باشد که حضور پی‌سنگ پر‌کامبرین تقریباً در همه پهنه سنندج- سیرجان دارد.